Rodzynki wydłubane z życia

Po raz pierwszy mam od paru dni legalnie kupiony w sieci wzór dziewiarski, co może się wydawać nieco śmieszne, zważywszy na rozległość mojego dziewiarskiego pierdolca. Prawda jest taka, że wzorów darmowych jest w sieci bez liku i jeśli się umie szukać (a umiem!), to wszystko się znajdzie. I to mi do tej pory wystarczało.

Od pewnego czasu miałam jednak odłożony pewien płatny ażurowy projekt chusty, składającej się z niewielkich listków w dość swobodnym układzie. Liściowych wzorów jest w sieci sporo, niektóre z nich już wykorzystywałam w różnych projektach, ale wszędzie te listki mają taki jakby geometryczny zarys, są schematyczne i identyczne. Tu natomiast wyglądają bardzo lekko i naturalnie, jak rozsypane i są tylko porozdzielane dziurkami ażuru i nie ma tam nic, tylko one. Na razie robię próbki i spotkałam się tu z jednym ciekawym rodzajem splotu, który pozwala zredukować do zera kilka oczek za pomocą przeciągnięcia całego motka włóczki przez rozciągnięte oczko. Akurat ja się z czymś takim do tej pory nie spotkałam, bardzo to ciekawe, wygląda nieźle, ale uniemożliwia potem prucie (a raczej utrudnia). 

Tak wyglądają te listki w różnych realizacjach - zdjęcia z profilu autorki (Ravelry.com).

 

 

Oczywiście u mnie takie nanizywanie koralików nie wchodzi w grę, pfuj. No i najbardziej się jaram tym nierównym brzegiem, zarysowanym tak jak każe kształt listków!

Autorką jest Kolette Beckert, wzór zaś nazywa się Mallorn i kosztuje dwanaście i pół dolara.  Jest dostępny po angielsku i choć mój angielski to żadne aj-waj, to w tematach, które mnie interesują (także róże i inne sprawy okołoogrodowe) radzę sobie zupełnie bezproblemowo. 

Ja na razie nie zamierzam robić chusty (ale nigdy nie mów nigdy), natomiast pojedyncze motywy ażuru będą mi potrzebne do wykorzystania w bluzce/sweterku z czystego jedwabiu, który jest już PRAWIE wymyślony. Czas już najwyższy, bo zakup tego jedwabiu był związany z ubiegłorocznym prezentem mikołajkowym.